Gecelerin sahurla manevi incisine,
Hayranım Ramazan’ın kadir gecesine,
Hüzünlüyüz kutlu misafirin gidişine…
Gelişi manevi huzur verirken, vedası hüzünlendiriyor ümmeti.
Nazlı bir bulut gibi geldi gidiyor, gelişi aleme bir sükûnet verdi, şimdi gidişini hüzünle uğurluyoruz.
Ey rahmet ayı; şehri Ramazan! bu yıl seni uğurlamak daha bir zor, sen giderken başta Gazze olmak üzere tüm ümmet ağlıyor.
Dediler ki niye gülmüyor yüzün,
Niye yaşlı her zaman iki gözün,
Gamlı kederlidir kelam ettiğin her bir sözün,
Dedim ki Gazze ağlarken ruhen öksüzüm.
Ümmetin boynu bükük, nasıl gülsün yüzüm…
Gazze’de aç kalan bir köpek kundaktaki bir bebeği ağzına almış yemek için götürüyor. Hangi söz bu durumu anlatmaya kifayet eder.
Heyhat ey insanlık! ey vicdan, söyle neredesin? Gazze’de suçsuz yere 32 bin Müslüman can verdi… Bugün bu vahşete sessiz kalanların yarın aynı zulmü görmeyeceğinin garantisi mi var?
Ey on bir ayın sultanı kutlu misafir! böyle zorlu bir zamanda misafir oldun alemi İslam’a Bir daha sana kavuşacak mıyız bilmiyoruz. Seni güzel ağırlayabildik mi, bizden memnun kaldın mı? onu da bilmiyoruz.
Varınca huzuru ilahiye layık olmasak da lehimize şahitlik etmeni istiyoruz… Mahşer günü bizden şikayetçi olma.
On bir ayın sultanı geldin, hüzünlü kalplerimize neşe, yaralanan gönüllerimize merhem oldun.
Ey şehri Ramazan!
Hepimiz kutlu bir özlemle bir daha gelmeni,
Kalplerimizi yeniden diriltmeni,
Onulmaz bir hasretle bekleyeceğiz seni.
Kadir gecemiz mübarek olsun.
Ömrümüz Ramazan, ahiretimiz bayram olsun.
Allah yar ve yardımcımız olsun.
Selam ve dua ile.