Nöbetçi Eczaneler
Bir şubat sabahı eser hazin bir Rüzgar,
Semaya baktım tane tane yağıyor kar,
Öyle bir nizam ki; karın gökten inişi,
Taneler inerken ne gürültü, ne de kavga var…
Yağışın az olduğu bir kış geçiriyoruz. Az da olsa Toprağı karla buluşturarak yine biz kullarına ikramda bulunan yüce Rabbimize sonsuz Hamdü senalar olsun.
Kar yağarken semaya uzun uzun baktım. Muhteşem bir manzara vardı. Sayısız taneler beraber gökten yere inerken çarpışmıyorlar.
Aslında bu uyum insan hariç varlıklarda var, insanlar yaşadıkları her yeri imar etmeleri, yapıcı olmaları, sorumluluklarını en güzel şekilde yapmaları gerekirken, ne yazık ki en büyük sorunlar insanlar arasında yaşanmaktadır.
Kardan örnek verdik, diğer varlıklara da bakalım.
Sen dalına küsen ağaç gördün mü? bir ağacın dalını kendinden ayırmak için çabaladığını gördün mü?
Dikeninden utanan ve sıkılan gül gördün mü?
Rüzgar yağmuru ve bulutu kıskanmaz. Hepsi kendi görevleri başındadırlar.
Arı çiçeğe zarar vermez. Kuş yuvada yavrusunu korur, bırakıp gitmez, hiçbir hayvan orman yakmaz, hiçbir aslan yuva yıkmaz.
Hiçbir hayvan diğer hayvanın sadece kalbini yaralamaz.
Hiçbir kartal gökte özgür uçuyor diye yerdeki hayvanlar tarafından taşlanmaz.
Hiçbir bülbül hakikati en güzel haliyle seslendiriyor diye cezalandırılmaz.
Hiçbir ırmak aktığı denize ihanet etmez.
Ama insan… Ama insan…
Tüm sorunlar insanlar arasında yaşanmaktadır.
Bütün mesele şu kısacık dünya hayatında iyi bir insan olabilmektir.
Aynı gökten inerken çarpışmadan inen kar taneleri gibi…
Güzel olan, iyi olan, doğru olan, her şeye selam olsun.
Allah yar ve yardımcımız olsun.
Selam ve dua ile.
