SİZ HİÇ KENDİ CENAZE TÖRENİNİZİ DÜŞÜNDÜNÜZ MÜ?

..

Hönk…!

Bu hafta sarsıcı bir soru ile başlamak istiyorum.

Siz hiç kendi cenaze töreninizi düşündünüz mü?

Hadi şimdi bu şaşırtıcı belki de şok edici soru etrafındabiraz düşünün. Ölüm sizi nerede ve nasıl yakalardı? Yaşınız ne olursa olsun nekadar gençsiniz ve yapamadığınız ne çok şey var değil mi? Ne çok Murad, ne çokhaz, ne çok mutluluk, ne çok hayal… İşte öldünüz ve her şey yarım kaldı. Yapmakisteyip de planladığınız neler neler vardı. Ama şimdi musalla taşında cenazenizyatıyor. Cenazeniz kalabalık mı olurdu? Kimler üzülüp gelmiş, suratifadelerinden neler görebiliyorsunuz? Ah! şu kişi ne çok ağladı dediğinizkimler var? İşte cenazeniz kaldırıldı. Kimler üzülmeye devam ederdi ya daölümünüz insanları sarsar ve üzer miydi? Peki, bir de şöyle sorayım. En sonsevdiğiniz kimi kaybettiniz ve onun üzüntüsünü hayat telaşı içinde ne kadarsürede normalleştirdiniz? Sizin ölümünüzden sonra insanlar normal hayatlarınınakışını yaşamaya ne kadar sürede geçebilirlerdi? Ah bu deli sorular ne çoklardeğil mi?

Bu yazı konusu ile ilgili fikir yarıştırdığımız bir guruparkadaşla konuşurken, birisi dedi ki; hocam öyle ki insanın ölümü soğuk,yağışlı ve çamurlu bir güne denk geldiyse mezarlığa giden herkes(vefat edeninakrabaları da dahil) bir an evvel cenazeyi defnedip oradan uzaklaşmayaçalışıyor! Bu cümle üzerine de ne denir ki, Allah güzel günlere ölüm nasipetsin demeliyiz belki de…

Ölüm… Ne kadar uzak gibi ama ne kadar da yakın sanki.Hiçbirimiz ne zaman öleceğimizi bilemeyiz ama yaşarken nasıl bir insanolabileceğimiz bizim elimizdedir. Hayatımızdan ne çok insan geçiyor ama pek azıiz bırakabiliyor. Biz yaşarken mal mülk edinelim, para kazanalım hatta daha çokkazanalım, falanca göreve yalnızca biz gelelim, bir emele ulaşırken tek merkezbiz olalım, hep biz ama hep biz… Birinde iyi ve etkili bir tesir bırakma kaygısınıkaçımız yaşıyor? Yoksa ‘’Böbürlenme Padişah, senden büyük Allah var’’ desturunuyaşamak herkese de nasip mi olmuyor, bilemiyorum ama ben yine de; kader,gayrete tabidir; sözünden hareketle iyi olmaya, gayretli olmaya, akıldasamimiyetle; rahmetliyi iyi biliriz sözüyle kalmaya özen gösterelim, diyorum.