SEVDANIN ADI ÇIKMAK OLMUŞ!

…

Kendisiyle yapılan bir röportajında; İlk ne zaman âşıkoldun diye soruldu Neşet Ertaş’a, ‘’-13 yaşımda. Yozgat’taydık, mahalleninkızıydı. Ona bir türkü havalandırdıydım.’’ Dedi. Kızın adını söyledi ama sonrada pişman oldu. ‘’Yazman kurban oluyum, sevda sırrınan olur.’’dedi.

Abdurrahim Karakoç, dillere pelesenk olmuş türküsüyapılmış şiiri, Mihriban ile ilgili bir röportajında  “Oaşk, masum bir aşktı. Güzel bir aşktı. Bırakalım öyle kalsın. Ne adı Mihriban,ne saçları sarı… Bazıları”Gerçek mi” diyor. Gerçek diyorum. Ama adı Mihriban değil. Ogençliğimde yaşanmış bir aşktı. Ama şimdi adını deşifre etmem, ayıp olur. Benimtakmış olduğum sembol bir isimdir Mihriban.’’ diyor.

İlk görev yerim Konya’nın Çumra ilçesindeydi.Orada tanıştığımız Adem Hoca’nın da en az üstatlarınki kadar masalsı birhikayesi vardı. Adem Hoca, yeni memur olan bizlerden büyüktü.  Evli ve o dönemde 2 çocuğu vardı.Adıyamanlıydı. Gariban çocuğuyum derdi kendisine. Liseye başladığındasınıflarındaki bir kıza ilk görüşte vurulmuş. Sevdalandığı kız, tarih hocasınınkızı. Duyulursa ayıp olur diye kimselere diyememiş. Kendi içinde yaşamışsevdasını ama bu sevda günden güne eritmiş onu. Bir şey yemez içmez olmuş.Çevresindekiler bu sevdalandı herhâlde demişler ama soran kimseye tek kelimeetmemiş. İsmini evlenmek için karşına çıkana kadar benden başka kimse bilmedi,dedi.  Edebiyatım kuvvetliydi aşkımıyazar çizerdim ama sonra hemen yırtardım birisi görürse, anlar ayıp olur,duyarsa incinir derdim. Lise son sınıfa geldiğimizde tarih hocamızın tayiniKonya’ya çıktı. Bir daha sevdiğimi hiç göremeyecektim iyice perişan olmuştum. Oyıl azmettim Konya Selçuk Tarih öğretmenliği bölümünü kazandım. Tek ümidimKonya’da onunla aynı havayı solumaktı. Aynı şehirde miydik, adresi neresiydi,evlenmiş miydi hiç bilmiyordum. Son sınıfa gelene kadar gözüm kimseyi görmedihayalimde hep o vardı. Üniversite son sınıfta okulu bitirme cesaretimi dealarak hocamı aramaya başladım aylar sonra adresini buldum. Evine gittim durumumuarz ettim. Sonra yaradan nasip etti evlendik; diye anlattı. Aynı Adem Hocahanımına destek olarak üniversiteyi kazanıp bitirmesini sağladı. Hanımı dasosyal bilgiler öğretmeni oldu ve Adıyaman’a atandı ve tekrar memleketlerinedöndüler. Bir sohbette ‘’Öyle temiz sevdalandım ki Allah, taşıdığım sırrı sevdadiye mükafat verdi bana’’ derdi.

Bunları okuyunca günümüz sevdalarını sorguluyorinsan. Günümüz ilişkileri ve evlilikleri hızlandırılmış periyotta karşılıklıbeklentilerin üst düzeye çıktığı halleriyle yaşanıyor ve çarçabuk bitiyor.Nerede Neşet Ertaş’ın Abdurrahim Karakoç’un ve Adem hocanın naif aşkları diyorinsan.  Şimdilerde sevdanın adı çıkmakolmuş. Sevdanın göstergesi bol like (beğeni) almak, maddi görgüsüzlükteherkesle yarışmak ve beklentileri arşa çıkartmak olmuş. Eltisine alınan suısıtıcısı kendisine alınmadı diye nişan atmak isteyen kimseleri gördü bugözler. Nerede yanlış yapıyoruz o halde? Üstad Karakoç’un gazete köşe yazılarından şiirle haberleştiğinaifliğinden bir haber, tahammülsüz olan ilişki ve evlilik süreçlerine ne arageçildi. Her sohbette her dönemin büyükleri; nerede o aşklar; serzenişini niyeyapıyorlar?

Değişen bir dünya ve teknoloji içinde elbet biz dedeğişiyoruz ama keşke bu değişim esnasında bize ait olan edep, naiflik, empatigibi konulardan sapmadan değişime dahil olsak. İşte burada kültürün doğruaktarımı, ailede doğru model olma, eş seçimi ve beklentilerde gerçekçilikkonuları büyük önem arz ediyor. Kişi kendisini edepte, hassasiyette, ahlakta,doğru davranışta geliştirmeye çalışmakta yarışmalıdır. Ancak böylelikle özlenennesillerdeki ilişki gerçekliğine geçebiliriz. Son olarak diyebilirim ki evetayrılıkta sevdaya dahildir ve iyi ki Neşet Ertaş, Abdurrahim Karakoç ve AdemHoca gibi aşıklar varlar ve yol göstermişler.